Biryani to danie, które poznałam relatywnie niedawno, bo dopiero w 2019 roku podczas podróży przez RPA. Wcześniej widziałam je parokrotnie w indyjskich restauracjach, ale nie wzbudziło mojego zainteresowania. Stojąc obok wyśmienitych curry czy kormy to faktycznie, to bardzo podstawowe danie nie ma w sobie nic, co mogłoby zwrócić uwagę. Ot, ryż, kurczak i ziemniaki. Nic szczególnego.
Biryani przygotowała mi po raz pierwszy Elizabeth. Poznałam ją dlatego, że szukałam mieszkania w zwykłej dzielnicy, w normalnej cenie, w Kapsztadzie. I tak właśnie trafiłam na Brooklyn. Nie ukrywam, nazwa tego osiedla była jednym z powodów, który zdeterminował mój wybór. Na kapsztadzkim Brooklinie mieszka tzw. “Klasa średnia”, są tam kościoły, meczety, domy ogrodzone wysokimi płotami pod napięciem. Prawie każdy ma psa. Większość mieszkańców to bardzo wierzący ludzie (w cokolwiek, co wierzą). Nie inaczej było z Elizabeth. W jej domu na każdym kroku widziałam Pismo Święte i różne krzyżyki. Sama gospodyni miała na oko 50+ lat i była po rozwodzie, w nowym związku. Jej dorosłe już dzieci miały swoje życie. Ona sama pracuje w laboratorium i jest naukowczynią. Wynajmowanie jednego z pokojów ułatwiało jej życie, a dochód z tego pozwalał na wyjazdy raz w roku do siostry, do Europy. Tutaj możecie zobaczyć, jak wygląda możliwość wynajęcia noclegu u tej gospodyni.
Elizabeth miała mieszane pochodzenie. Jej ojciec miał ciemną skórę, a matka jaśniejszą. Była więc albo z pochodzenia Cape Malay, albo Koloredką. Każdy wieczór poświęcała, by opowiedzieć mi jakieś ciekawostki związane z jej życiem w Kapsztadzie, na poleceniach miejsc, opowieściach z pracy. Kiedy któregoś wieczoru zapytałam, jakie jest jej ulubione danie, z werwą rzuciła: Biryani! A że w RPA ludzie mają gorącą krew, to od słów do czynów nie trzeba było długo czekać. Następnego dnia na stole czekał na mnie pachnący garnek ulubionej potrawy Elizabeth.
Kuchnia Prowincji Przylądkowej Zachodniej (ale i we Wschodniej) została w dużej mierze zdominowana smakami azjatyckimi, mieszającymi się z klasycznymi potrawami Afryki i tymi przywiezionymi przez Europejczyków. Nie mniej jednak to właśnie kuchnia azjatycka zdominowała język, w jakim mówi się o tym regionie kulinarnym: Cape Malay.
Przepis na Biryani w wersji wege i nie wege:)
No dobrze, w takim razie czas na przepis! Czego potrzebujecie?
Biryani Mix (można też dobrać przyprawy indywidualnie: goździki, gałkę muszkatołową, pieprz, kardamon, cynamon, liście laurowe, kolendrę, suszone liście mięty, imbir, cebulę, sproszkowane suszone pomidory, zielone chilli, czosnek i szafran),
Biryani Masala,
Tłuszcz roślinny (olej kokosowy – 2 łyżeczki),
Jogurt naturalny,
Pierś z kurczaka/tofu,
1 cebula,
4 ziemniaki.
200 gram ryżu basmati,
Sok z cytryny (2 łyżki),
Mogą być inne warzywa: marchewka, papryka, zielony groszek, fasolka,
Świeża mięta.
Biryani Masala i Biryani MixRozsypane przyprawy w domu Elizabeth
I krok po kroku, co zrobić:
Pierś z kurczaka lub tofu marynujecie w jogurcie i Biryani Masala, zostawiacie najlepiej na noc, min. na 4 godziny.
Na patelni rozpuszczacie tłuszcz roślinny i dodajecie Biryani Mix, żeby chwilę podsmażyć przyprawy.
Cebulę kroicie w pióra i dodajecie na rozgrzany tłuszcz.
W osobnym garnku gotujecie ryż, można ugotować go w bulionie warzywnym.
W osobnym garnku gotujecie pokrojone w większe kawałki ziemniaki. Gotujecie tak 15 minut od kiedy zacznie bulgotać woda.
Do przypraw dodajecie kurczaka razem z marynatą. Smażycie aż kurczak będzie gotowy.
Do kurczaka dodajecie ziemniaki i ugotowany ryż, dusicie razem pod przykryciem jakieś 10 minut podlewając wodą. Gotujecie tak długo aż ziemniaki (i inne warzywa) będą ugotowane i woda odparuje.
Można skropić cytryną 🙂
Na koniec można posypać liśćmi mięty. O mamo, aż muszę zrobić Biryani.
Spodobał Ci się ten przepis i chcesz dowiedzieć się więcej o RPA? Zapraszam do poniższych tekstów!
Dodaj komentarz